Mak jest zdrowy, ale ciężkostrawny. Na dodatek dodaje się go do potraw o wysokiej zawartości cukru i tłuszczu. Mak poprawia walory smakowe i wizualne różnych potraw oraz podnosi ich wartość odżywczą. Nie powinno się jednak zbyt często jeść wyrobów cukierniczych z makiem, ze względu na wysoką kaloryczność i zawartość cukru. Drodzy czytelnicy, pracuję już ładnych parę lat w branży rybnej. Najpierw w połowach, później w przetwórstwie a ostatnio w gastronomii. Ostatnio zauważyłem, że gusta konsumentów zmieniły się. Ludzie szukają produktów z reklamy, które kojarzą się im z „wielkim światem“. Na zasadzie, im bardziej egzotyczny tym lepszy. Te „luksusowe“ ryby i owoce morza stały się dostępne, ponieważ ich podaż na polskim rynku jest bardzo duża i ceny stały się dostępne. Nasuwa się pytanie, dlaczego? Już odpowiadam. Ponieważ niewiarygodnie rozwinęła się ich hodowla. Te intensywne, wysoko wydajne sposoby produkcji spowodowały wzrost konkurencji i spadek cen. Widziałem kilka różnych hodowli łososia i krewetek i… nie kupuję tych produktów. Gdy ludzie mnie pytają, jakie ryby najbardziej lubię? Odpowiadam od razu… smażone śledzie!? W Europie zachodniej konsumenci powracają do tych „pospolitych“ gatunków ryb i odkrywają na nowo ich smak. A przede wszystkim ich naturalne pochodzenie, co sprawia, że są to produkty zdrowe i o dużych walorach odżywczych. Dlatego chciałbym tutaj napisać trochę o naszym pospolitym, „ siermiężnym“ śledziu. Charakterystyka Śledzia Ryby z rodziny śledziowatych żyją zawsze w ławicach. Wszystkie ryby z tej rodziny mają smukły, wrzecionowaty korpus, mają tylko jedną płetwę grzbietową, i parzyste wąskie płetwy piersiowe i brzuszne. Łuski są cienkie i luźno osadzone. Ławice żyją w strefie pelagialnej na pełnym morzu, okresowo przebywają także w pobliżu brzegów. Najbardziej znanymi przedstawicielami są: aloza, śledź, sardela, sardynka i szprot(ka). Występuje naturalnie o wiele więcej gatunków, ale te nie mają większego znaczenia dla rybołówstwa, a zatem i dla nas konsumentów. Ryby z rodziny śledziowatych należą do ryb tłustych. Śledź jest najważniejszym przedstawicielem rodziny śledziowatych. Praktycznie, obok dorsza, odgrywa najważniejszą rolę w gospodarce rybnej wielu krajów. Był zawsze poławiany w miejscach, gdzie odbywał tarło. Wiele miast powstało w pobliżu rejonów tarła. Był podstawowym produktem handlowym Związku Miast Hanzeatyckich. To na tej małej niepozornej rybie wyrosła potęga Hanzy. Jeszcze do początku 20- ego wieku śledź występował tak masowo i był tak łatwo dostępny, że nazywano go jedzeniem-biednych-ludzi. Dzisiaj, w wyniku przełowienia, jego zasoby znacznie się skurczyły. Śledź występuje w Atlantyku Płn. od Zatoki Biskajskiej w kierunku północnym, przez Morze Bałtyckie do Nowej Ziemlii i Spitzbergenu. W kierunku zachodnim od Islandii, przez Grenlandię do South Carolina. Śledź atlantycki żyje na głębokości do 350 metrów, zarówno pelagicznie jak i przy brzegu. Śledź bałtycki jest mniejszy od śledzia atlantyckiego, jest to uwarunkowane mniejszym zasoleniem wód Bałtyku. Śledź należy do ryb tłustych, osiąga do 30 cm długości. Mimo dużej zawartości tłuszczu w mięsie, jest bardzo zdrowym pożywieniem. Wysoka zawartość białka, optymalna dla naszego organizmu zawartość i struktura łatwo-przyswajalnych, nienasyconych kwasów tłuszczowych, a także stosunkowo duża ilość jodu i selenu stawia go w rzędzie najważniejszych ryb spożywanych na świecie Śledź jest poławiany w trzech stadiach rozwoju. Śledź niedojrzały płciowo (do 3 lat) tzn. narządy płciowe ( ikra i mlecz) nie są jeszcze dostatecznie rozwinięte. Nazywany jest matjasem, nazwa pochodzi od holenderskiego słowa Maagdenharing, co można przetłumaczyć śledź dziewiczy. Poławiany jest głównie od kwietnia do czerwca. Na pełnym morzu jest odgardlany i lekko solony ( 8%). Receptura jest ścisłą tajemnicą każdego szypra. Proszę się nie przestraszyć słowa odgardlany. Jest to małe nacięcie w okolicach gardła, przez które usuwa się wnętrzności. Pozostawia się gruczoł trzustki, który odgrywa bardzo ważną rolę w procesie dojrzewania matjasa. Mistrzami produkcji matjasa są Holendrzy. Matjas holenderski jest lżej solony aniżeli niemiecki czy duński, przez to jest delikatniejszy w smaku. Musi być też przechowywany w niskich temperaturach. Holendrzy zalecają ok. – 45°C. Nie możemy mówić o matjasie w przypadku śledzia bałtyckiego. Jest po prostu za mały w tym stadium rozwoju ( do 3- ech lat). Wspólne jest tylko tzw. lekkie solenie, ale to nie jest to. jak przyrządzić śledziaW czerwcu w całej Europie Północnej odbywają się festy tzw. dni nowego matjasa. Wszędzie można wtedy zjeść matjasa z nowego połowu. Ten nowy matjas dojrzewa w solance 1-2 miesiące, jest szczególnie delikatny w smaku. Jedzony jest prosto z beczki (przedtem naturalnie sfiletowany i odskurzony) z kawałkiem ciemnego chleba i z cebulą. Śledź pełny (cieknący) dojrzały płciowo śledź łowiony w okresie tarła. Przypada to na okres od grudnia do kwietnia i od lipca do sierpnia. Są to bardzo tłuste ryby, które doskonale nadają się do tzw. mocnego solenia (18%). Często śledzie ( w wyniku masowych połowów) nie mogą być od razu zasolone, w tym przypadku najpierw zostają zamrożone i dopiero później solone. Śledzie solone są doskonałym produktem wyjściowym do wielu smacznych potraw. Solenie jest jedną z najstarszych technik konserwacji żywności, która się doskonale sprawdza do dnia dzisiejszego. Największe zalety tej metody to: niskie koszty produkcji, prosta technologia i łatwość przechowywania. Śledź jesienny (pusty), jego ikra i mlecz są po odbytym tarle jeszcze nierozwinięte. Jest chudszy od śledzia pełnego – dopiero w stadium żerowania. Jego chude i jędrne mięso jest bardzo smaczne. Nadaje się doskonale do smażenia i grilowania, a także na marynaty. Czas połowów przypada na wrzesień i październik. Śledzie na naszym talerzu Śledź na rynku rzadko jest sprzedawany jako świeży. Jest tłustą i delikatną rybą, dlatego trudną do transportu i przechowywania. Po kilku dniach nie wygląda apetycznie i pachnie silnie na tran. Najczęściej spotykamy śledzia na rynkach w postaci częściowo przetworzonej (solone i wędzone) albo jako konserwy i prezerwy. Proszę tylko nie kojarzyć fałszywie słowa prezerwy. Prezerwy są to przetwory rybne marynowane o krótkim okresie trwałości. Głównym konserwantem jest tutaj najczęściej ocet. Np: śledzie marynowane typu Bismarck. Oferta jest bardzo bogata: Bismarck- podwójne filety ( butterfly) w zalewie octowej. Rolmops- pojedyncze filety zawijane z dodatkami w zalewie octowej. Śledzie smażone w zalewie octowej. Śledzie smażone do natychmiastowego spożycia albo do marynowania na własny sposób. Bikling- lekko solony śledź, wędzony na gorąco. Smokie- wędzony na zimno matjas. Jak przyrządzić Śledzia Można przyrządzać całe ryby- odgłowione i patroszone. Filety butterfly- podwójne filety połączone płatem skóry na grzbiecie. Filety pojedyncze Najprostszym sposobem jest, obtoczyć w mące posolić, popieprzyć i usmażyć. Smakuje wyśmienicie. Problemem jest tylko intensywny zapach w kuchni. Doskonałą alternatywą jest grillowanie na świeżym powietrzu. Tuszki ze śledzia smakują świetnie wypełnione mieszanką z pieczarek, cebuli, ziół i przypraw. Można jeszcze dołożyć przetarty mlecz, opędzlować olejem ziołowym i usmażyć albo zgrillować w folii. Śledzie nadają się też do duszenia w wywarze z ziołami i domieszką białego wytrawnego wina. Można je też z warzywami i przyprawami opiekać w folii w piekarniku. Śledzie solone musimy najpierw wymoczyć w zimnej wodzie albo w mleku. Wtedy możemy przyrządzać je na wiele różnych sposobów. Ogólnie śledzie solone, wędzone i przetwory są doskonałym surowcem do wszelkiego rodzaju sałatek i zimnych przekąsek. Dodatki do potraw ze śledzia Masło ziołowe, cebula surowa i smażona, masło musztardowe, duszone pomidory, boczek smażony (do świeżych śledzi), ogórek konserwowy. Do matjasa – fasolka szparagowa, ziemniaki, cebula, słodko- kwaśne sosy, np: sos gospodyni, sos migdałowy. Na prostym przykładzie Śledzia pokazano jak wielką wiedzę trzeba mieć, żeby być ekspertem w tej dziedzinie. Jeżeli dodam, że wszystkie ryby i owoce morza różnią się od siebie to sprawa dopiero się komplikuje. Jest uznawane za wartość społeczną, ochranianą na poziomie populacji ludzkiej (zdrowie publiczne). Dyskusja nt. definicji pojęcia „zdrowie” nie została zakończona [2] [3] [4] . Uważa się, że powinna obejmować np. problemy sprawności do „prowadzenia produktywnego życia społecznego i ekonomicznego” a także wymiar duchowy [5] . Rolmopsy, koreczki, wędzone, smażone, w oleju, w zalewie, na słodko, na kwaśno, w śmietanie, z cebulą, z miodem, w sałatce… Śledzie można przygotować na mnóstwo sposobów. Ryba ta często króluje na naszym stole podczas świąt i niektórzy zajadają się nią z apetytem, inni z kolei patrzą na nią z obrzydzeniem. Śledziom trzeba przyznać jedno – ich smak jest z pewnością specyficzny i jedni go kochają, a drudzy omijają szerokim łukiem. Warto jednak przemycić je do swojej diety, ponieważ mają wiele właściwości zdrowotnych, a ich cena w porównaniu z innymi rybami jest naprawdę niewielka. Ciekawostka W Szwecji popularne i chętnie zjadane są… śledzie kiszone. Jak można się domyślić, sfermentowany śledź w zalewie nie pachnie dobrze, dlatego też dla wielu ludzi jest nie do przyjęcia. Szwedzki przysmak odnaleźć można pod nazwą surströmming. Niezależnie od tego, czy za nimi przepadamy, czy nie, śledzie są zdrowe. Ich spożywanie może bardzo dobrze wpłynąć na nasze samopoczucie, a nawet wygląd. Dlatego też wzbogacenie swojej diety o tę rybę będzie dobrym krokiem dla każdego, kto ceni sobie zdrowe odżywianie. Jeżeli nie jesteśmy przekonani do specyficznego smaku – przemyćmy ją np. w sałatce, gdzie może być praktycznie niewyczuwalna. Sałatka ze śledziem Smaczna sałatka ze śledziem i ananasem jest łatwa w przygotowaniu. Potrzebny nam będzie por, kukurydza, ananas i oczywiście śledź. Składniki należy pokroić według uznania (np. w paseczki), wrzucić do miski, przyprawić solą i pieprzem, a na koniec dodać jogurt naturalny z odrobiną majonezu. Po kilku godzinach w lodówce sałatka jest gotowa do zjedzenia. Co śledź ma w środku? Śledź jest źródłem wielu witamin (B12, A, D, E), żelaza, jodu czy cynku. Poza tym zawiera kwasy omega-3. Pomagają one przeciwdziałać zakrzepom krwi i nowotworom. Poprawiają pamięć, przyśpieszają krążenie krwi, redukują zmęczenie i depresyjny nastrój, a dodatkowo poprawiają kondycję skóry, zapobiegają bowiem jej nadmiernemu wysuszeniu. Ryby te pomagają w regulacji nadciśnienia, dbają również o poziom naszego cholesterolu (podwyższają dobry i zmniejszają zły cholesterol), a prócz tego dzięki nim mamy mniej komórek tłuszczowych. Warto również dodać, że śledzie to ryby, których zanieczyszczenie metalami ciężkimi jest niewielkie w porównaniu na przykład z tuńczykiem. Co za tym idzie, śledź będzie idealną potrawą dla ludzi, którzy się odchudzają. Choć to ryba tłusta, tak naprawdę nie ma wielu kalorii, a w dodatku dzięki jej spożywaniu przemiana materii jest szybsza, podobnie jak proces spalania tłuszczu. Śledzie – jak je przygotować, by były najzdrowsze? Najczęściej w sklepach dostępne są śledzie solone. Aby zmniejszyć ilość niezdrowej soli, warto je długo moczyć w wodzie. Najlepszą opcją jest pieczenie i gotowanie takiej ryby, jednak warto po prostu spożywać go w takiej formie, jaka smakuje nam najbardziej. Opcji jest tak dużo, że z pewnością każdy odnajdzie tę odpowiednią dla siebie. mlecz ze śledzia . Sposób przygotowania: Śledź w śledziance Śledzie oczyścić i moczyć, zmieniając 3-4 razy wodę. Pokroić na dzwonka. Cebulę w kostkę
Mleczne produkty fermentowane są cenione nie tylko za walory smakowe, ale również ze względu na wartości odżywcze i prozdrowotne. Można je zaliczyć do polskich superfoods ze względu na obecność dobroczynnych probiotyków, działających wielokierunkowo na organizm. Jakie korzyści płyną ze spożycia mlecznych produktów fermentowanych? Czym są mleczne produkty fermentowane? Mleczne produkty fermentowane to produkty powstałe z mleka poddanemu fermentacji z udziałem mikroorganizmów, które do tego procesu wykorzystują laktozę. Według definicji FAO/WHO mikroflora ta musi pozostać żywa, aktywna i liczna w produkcie finalnym aż do ostatniego dnia przydatności do spożycia. Uzupełnienie poziomu wapnia Do mlecznych produktów fermentowanych najbardziej popularnych w Polsce należą: Jogurt – jest sporządzany z mleka za pomocą fermentacji mlekowej, podczas której dodawane są bakterie – najczęściej Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium powodujące fermentację. Najbardziej zalecane są jogurty naturalne, które w 100 g zawierają ok. 60 kcal, są dobrym źródłem białka (ok. 4 g/ 100 g), wapnia (ok. 120 mg/ 100 g), fosforu (ok. 120 mg/ 100 g) i potasu (ok. 200 mg/ 100 g). Przy wyborze jogurtów warto zwracać uwagę na ilość korzystnej mikroflory oraz datę przydatności do spożycia (im bliżej przeterminowania jogurtu, tym mniejsza zawartość probiotyków). Kefir – jeden z najstarszych napojów fermentowanych. Powstaje w wyniku fermentacji alkoholowej przeprowadzanej przez mikroorganizmy występujące w postaci białych ziaren. Mikroflora charakterystyczna dla kefiru to bakterie (Lactobacillus kefir, Leuconostoc, Lactococcus) oraz drożdże (Saccharomyces cerevisiae, Saccharomyces exiguus, Saccharomyces unisporus, Kluyveromyces marxianus). Tak jak w przypadku jogurtów, najbardziej zalecane są kefiry naturalne, bez dodatkowych substancji i cukru. Wartość energetyczna kefiru naturalnego wynosi ok. 51 kcal/ 100 g. Zawiera on ok. 3 g białka w 100 g produktu. Jest źródłem wapnia (ok. 100 mg/ 100 g), fosforu (ok. 70 mg/ 100 g) i potasu (ok. 122 mg/ 100 g). Maślanka – znana i lubiana przez Polaków. Produkt powstały w wyniku fermentacji przez bakterie mezofilne. Maślanka naturalna w 100 g zawiera ok. 37 kcal oraz 3,4 g białka. Jest dobrym źródłem wapnia (ok. 110 mg/ 100 g), fosforu (ok. 80 mg/ 100 g) i potasu (ok. 80 mg/ 100 g). Mleko acidofilne – mleczny napój fermentowany, najmniej popularny w Polsce. Produkt powstały w wyniku fermentacji mleka z udziałem Lactobacillus acidophilus, charakteryzujący się krótkim okresem przydatności do spożycia. Jego wartość energetyczna wynosi ok. 45 kcal/ 100 g. Zawiera ok. 3,5 g białka/ 100 g. Tak jak pozostałe mleczne napoje fermentowane, jest dobrym źródłem wapnia, fosforu i potasu, a także korzystnej mikroflory. Dlaczego warto spożywać mleczne produkty fermentowane? Są powszechnie tolerowane, nawet przez osoby, które nie tolerują laktozy, ze względu na rozkład tego dwucukru w procesie fermentacji. Probiotyki zawarte w tych produktach hamują wzrost patogenów, pomagają eliminować toksyny z organizmu, obniżają wchłanianie cholesterolu dostarczonego z pokarmem, stymulują układ immunologiczny, uczestniczą w syntezie witaminy K oraz witamin z grupy B w świetle jelita i zmniejszają ryzyko wystąpienia biegunek podróżnych. Fermentacja powoduje wzrost strawności białek mleka poprzez zwiększenie liczby wolnych aminokwasów. Są bogatym źródłem wapnia, fosforu, potasu, witaminy D, a także witamin z grupy B. Kwas mlekowy powstający w wyniku fermentacji wpływa korzystnie na procesy trawienne, przyspiesza perystaltykę jelit oraz wzmaga wydzielanie śliny i żółci. Poprzez wpływ na mikroflorę jelitową mają właściwości immunostymulujące, czyli wzmacniające odporność organizmu. Zawierają korzystny stosunek wapnia do fosforu. Ich regularne spożycie zapobiega powstawaniu osteoporozy. Regularne spożywanie mlecznych produktów fermentowanych zwalcza zaparcia i biegunki, reguluje pracę jelit, pomaga w stanach zapalnych jelit i żołądka oraz w niestrawności. Mleczne napoje fermentowane mogą stanowić podstawę posiłków lub być ich uzupełnieniem. Najlepiej wybierać te naturalne, czyli bez dodatku cukru czy syropu glukozowo-fruktozowego. Warto zwrócić uwagę na prosty skład i na to, czy na etykiecie danego produktu wyszczególnione są szczepy bakteryjne. Mleczne produkty fermentowane doskonale sprawdzą się także w diecie dzieci czy osób starszych. Koktajle na ich bazie z dodatkiem owoców stanowią świetny posiłek potreningowy w diecie osób aktywnych fizycznie. Źródła: Mojka K., Charakterystyka mlecznych napojów fermentowanych, Probl Hig Epidemiol 2013, 94(4): 722-729. Cieślowska B., Cieślowska P., Superfoods czyli żywność o wysokiej wartości odżywczej, Wydawnictwo SBM, 2016. Nadolna I, Kunachowicz K. Napoje mleczne fermentowane i ich znaczenie prozdrowotne. Prz Mlecz 2002, 07: 289-292. Libudzisz Z. Probiotyki i prebiotyki w fermentowanych napojach mlecznych. Pediatr Współcz Gastroenterol Hepatol Żyw Dziecka 2002, 4(1): 19-25. Kunachowicz H, Nadolna I, Przygoda B i wsp. Tabele składu i wartości odżywczej żywności. IŻŻ, PZWL, Warszawa 1998. Jarosz M., Normy żywienia dla populacji Polski, Instytut Żywności i Żywienia, 2017. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Czy warto jeść pistacje? Pistacje to popularny rodzaj orzechów drzewnych, który jest wyjątkowo bogaty w wiele wartościowych składników odżywczych, takich jak białka, aminokwasy, jedno-… Zobacz więcej Czy warto jeść śledzie? Śledź jest niewątpliwie jednym z najczęściej spożywanych w Polsce gatunków ryb morskich. Mięso śledzia zawiera wysokiej jakości łatwo przyswajalne białko oraz dużą ilość niezwykle… Zobacz więcej Czytaj także 22 kwietnia 2021 ● mgr Beata Ossowska 16 lutego 2022 ● mgr Anna Dulska 29 czerwca 2021 ● mgr Ewelina Pietrzak 09 listopada 2020 ● mgr Beata Ossowska 29 czerwca 2021 ● mgr Ewelina Pietrzak Potrzebujesz darmowej porady?
Sam śledź jest rybą tłustą, ale niskokaloryczną. 100 g śledzia to 160 kcal. Zawiera zdrowe nienasycone kwasy tłuszczowe, które chronią przed chorobą niedokrwienną serca i miażdżycą, a także obniżają ciśnienie krwi. Z kolei nasycone kwasy śledzia przeciwdziałają odkładaniu się złego cholesterolu.
Mlecz znany też jako mniszek lekarski jest rośliną miododajną, która pospolicie rośnie w Europie i Azji na łąkach, nieużytkach i trawnikach. Roślina ta ma wiele cennych składników oraz właściwości prozdrowotnych. Wykorzystuje się ją do celów kulinarnych. Mlecz zawiera witaminy z grupy A, C i D, które wzmacniają układ odpornościowy oraz kostny i działają pomocniczo w leczeniu kaszlu. Są w nim także witaminy z grupy B, które wzmacniają układ nerwowy. W mleczu znajdują się też cenne składniki mineralne takie jak potas, magnez, żelazo i krzem, które korzystnie działają na układ pokarmowy i odpornościowy. Są w nim także garbniki, które mają działanie przeciwzapalne, antybakteryjne oraz przeciwwirusowe, co jest przydatne w profilaktyce i leczeniu przeziębień oraz różnego typu infekcji. Mlecz zawiera także flawonoidy i triterpeny obniżające poziom cholesterolu LDL we krwi oraz wykazujące działanie przeciwbólowe, przeciwwirusowe, przeciwgrzybiczne i wspomagające procesy metaboliczne i detoksykację organizmu. W mleczu zawarta jest też asparagina wspomagająca procesy poznawcze, inulina, która chroni jelita przed infekcjami, kwas krzemowy przyspieszający gojenie się ran oraz kwasy polifenolowe, które mają działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwgorączkowe i przeciwreumatyczne. Zastosowania mlecza Mlecz znajduje zastosowanie w leczeniu i profilaktyce dolegliwości ze strony wątroby i dróg żółciowych, schorzeń układu moczowego, niestrawności i zaburzeniach żołądkowych, przeziębienia i grypy, bólach reumatycznych oraz w stanach osłabienia. Z mlecza można również zrobić syrop, nazywany miodem z mniszka (mlecza), który uważany jest za jeden z najzdrowszych produktów roślinnych. Miód z mlecza można przygotować go samodzielnie w domu. Z kwiatów i liści mlecza można przyrządzać pyszne i zdrowe sałatki, należy jednak pamiętać, żeby zbierać mlecz w czystych miejscach, z dala od uczęszczanych dróg. Można także używać go do dekoracji potraw i na przykład do kanapek, zamiast sałaty.
Jak długo moczyć śledzie? Jeśli moczysz je w wodzie, przeznacz na to około 4 godzin. Natomiast mleko działa szybciej i dwie godziny moczenia powinny wystarczyć. Niezależnie od tego, czy moczysz w wodzie lub mleku – pamiętaj, że śledzie powinny być zimne. Ciepła woda lub mleko źle wpłynie na jakość ryby i na jej twardość.
Witam Czy można spożywać ryby dość często, a głownie chodzi mi o śledzie, nawet codziennie? Mam na myśli czy nie grozi zatrucie metalami ciężkmi. Chciałbym je spożywać w okresie zimowym codziennie a celu utrzymania witaminy d, ponieważ preparaty z tą witaminą wypłukują mi magnez! MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu Dietetyka Ryby i owoce morza Grejpfrut na odporność Dr inż. Katarzyna Kowalcze Dietetyk, Warszawa 72 poziom zaufania Witam, jeśli się właściwie zbilansuje dietę uwzględniając wszystkie składniki i zaplanuje właściwą ilość ryb, w tym wypadku śledzi (pamiętając między innymi o dużej ilości sodu) to jest to bez ułożenia diety przez dietetyka to raczej awykonalne. Pozdrawiam Dietetyk, absolwentka Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW. 0 Mgr Joanna Wasiluk (Dudziec) Dietetyk, Warszawa 84 poziom zaufania Witam Panią, Dieta powinna być dobrana indywidualnie i musi być odpowiednio zbilansowana. Należy pamiętać iż w nadmiarze szkodzi nam wszystko. Śledzia zamieniłabym czasem na inną np chudą rybę. Pozdrawiam Mgr Joanna Wasiluk Dietetyk Specjalista w zakresie dietetyki. 0 redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Spożywanie śledzi w 23 tygodniu ciąży – odpowiada Eliza Gosławska Czy w ciąży można jeść śledzie? – odpowiada Mgr inż. Natalia Ciesielczuk Jaka dieta podczas leczenia retinoidami? – odpowiada Eliza Gosławska Ryby słonowodne czy słodkowodne - które są zdrowsze? – odpowiada Dr n. med. Aneta Kościołek Czy zdrowej jest spożywanie codziennie oleju lnianego? – odpowiada Mgr Marcin Chmielewski Jak często można jeść tłuste ryby? – odpowiada Natalia Ulewicz Wady i zalety jedzenia ryb – odpowiada Mgr inż. Radosław Bernat Spożywanie mięsa czerwonego – odpowiada Dr Krystyna Pogoń Codzienna suplementacja magnezu i multiwitaminy – odpowiada Mgr Anna Zientalska Spożywanie tranu norweskiego podczas karmienia piersią – odpowiada Mgr Anna Czyż artykuły #dziejesienazywo: Jak często jeść ryby? (WIDEO) Ilość ryb w diecie Ryby powinno się jeść 2-3 razy Jakie produkty spożywcze mają najwięcej witaminy D? Słoneczna witamina Nie bez powodu mówi się, że naj Jak odróżnić śledzia od matiasa. Właściwości zdrowotne Polacy kochają śledzie Chociaż ogólnie** po ryby s
Ikra śledziowa solona 0,5kg. Skład: ikra śledziowa (złowione w morzu FAO 27 - Północno - wschodni Atlantyk, Morze Norweskie), woda, sól. W zakładzie stosuje się gorczycę, seler, jaja, mleko, mąkę pszenną. Produkt bez konserwantów. Na czas wysyłki ikra pakowana jest do plastykowego pojemnika i zamykana próżniowo. Termin
Śledzie w kremie z mleczu według przepisu Magdy Gessler należy wypróbować od razu. Będziecie zachwyceni! Przepis na śledzie Magdy Gessler warto wypróbować jako zakąskę świąteczną lub imprezową. Śledzie w kremie z mleczu będą smaczną przekąską i ciekawą alternatywą dla tradycyjnych śledzi z cebulą czy w śmietanie. Sprawdź, jak zrobić śledzie w kremie z mleczu według przepisu szefowej „Kuchennych rewolucji″. Proponujemy również inne przepisy ze śledziem w roli głównej: śledzie w oleju, śledzie w marynacie korzennej, śledzie w śmietanie SKŁADNIKI 5 filetów śledziowych typu Matjas 0,5 l oleju słonecznikowego 1 cebula 1 cytryna Krem: szklanka majonezu 0,5 szklanki kwaśnej śmietany 2 mlecze ze śledzia 1 łyżka octu spirytusowego Pieprz PRZYGOTOWANIE KROK PO KROKU Filety zalać olejem, dodać pokrojoną w kostkę cebulę i obraną ze skóry i pokrojoną w plastry cytrynę. Połączyć majonez, śmietanę i przetarty przez sito mlecz, doprawiając pieprzem i octem. Filety układać na talerzu, polać kremem z mleczu i dekorować cząstką cytryny i gałązką kopru
jGBKYY. 355 462 289 178 197 352 489 173 91

czy mlecz ze śledzia jest zdrowy