ataki paniki i lęki w Hashimoto mariaelenaa 04.01.10, 20:33 postanowiłam założyć ten wątek, bo może nie tylko ja na to cierpięWitam serdecznie! Obawiam się, że bez wizyty u lekarza psychiatry i recepty nie kupi Pan/Pani skutecznych leków na nerwicę lękową. Leki uspokajające dostępne w aptekach to raczej suplementy diety, które łagodzą stany napięcia psychicznego i ułatwiają zasypianie, ale nie sprawią, że nerwica zniknie. Tylko leki przepisane przez lekarza (np. z grupy SSRI, SNRI) mogą wpłynąć na przekaźniki neuronalne i poprawić nastrój. Leki dostępne w aptece bez recepty to zazwyczaj leki ziołowe (ekstrakty z liści melisy, szyszek chmielu, korzenia kozłka lekarskiego, korzenia różeńca górskiego itp.). Do tego typu leków należą Neo Persen Forte, Benosen, Relewium, Extraspasmina, Nervomix, Olimp Stress Control. Można je stosować w łagodnych stanach napięcia nerwowego, ale nie pomogą one na nerwicę lękową. Powinien/Powinna Pan/Pani zastanowić się nad wizytą u lekarza psychiatry i nad podjęciem psychoterapii. Pozdrawiam i życzę powodzenia! Nasenne i nootropowe leki psychotropowe. Nasenne leki psychotropowe są zaliczane do grupy psycholeptyków. Ich przeznaczenie to z reguły krótkotrwałe leczenie zaburzeń snu. Część nasennych leków psychotropowych, takich jak zolpidem, zaleplon, działa na układy receptorowe podobnie jak benzodiazepiny, choć w znacznie mniejszym stopniu
Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 31,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 14,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 21,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 17,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 26,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 13,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 26,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 26,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 17,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 17,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 13,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 17,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 13,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 17,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 15,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 23,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 21,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 11,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 13,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 11,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 13,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 19,99 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 12,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej 8,49 zł Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Sprawdź cenę Podana cena jest ceną maksymalną Dowiedz się więcej Ceny podane na Platformie są cenami maksymalnymi. Apteka ma prawo sprzedać zarezerwowany Produkt po cenie niższej od prezentowanej na Platformie. Nie dotyczy to leków refundowanych, w stosunku do których obowiązują ceny urzędowe. Nerwica to zwyczajowe określeniem dla szeregu zaburzeń lękowych - najczęściej spotykanych zaburzeń psychicznych. Zaburzenia lekowe mogą być bardzo różne – od fobii, poprzez zaburzenia kompulsywne aż po zaburzenia somatyczne związane z lękiem. Badania pokazują, że kobiety są 1,5-2 razy częściej narażone na wystąpienie nerwi Lęk jest to naturalna reakcja obronna organizmu na zagrożenie, która pozwala podjąć środki zaradcze i przedsięwziąć działania mające wyeliminować jego przyczynę. W sytuacji, gdy źródło zagrożenia jest sprecyzowane używamy pojęcia strach. Gdy źródło niepokoju jest nieokreślone używamy pojęcia lęk. Patologiczne odczuwanie lęku i strachu, nieadekwatne do przyczyny, jest powodem wystąpienia dyskomfortu, a nawet cierpienia, co może utrudniać normalne funkcjonowanie pacjenta. Zaburzenia lękowe, dawniej nazywane nerwicą, są bardzo szeroką grupą zaburzeń psychicznych. Strach i lęk składają się z następujących elementów: Poznawczy – myśli o konkretnym zagrożeniu (ten element nie występuje w lęku), Somatyczny – powoduje przyspieszenie bicia serca, zwiększenie zapotrzebowania na tlen oraz zwiększenie zasobów energii w komórkach, jest elementem przygotowującym organizm do ucieczki, Emocjonalny – obawa, przerażenie, panika, Behawioralny – wycofanie, schemat ucieczka lub walka. Do zaburzeń lękowych, według klasyfikacji ICD-10 zaliczamy między innymi wszelkiego rodzaju fobie, zaburzenia lękowe z napadami lęku, zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia pod postacią somatyczną, ostre reakcje na stres, zaburzenia adaptacyjne, zaburzenia dysocjacyjne, stres pourazowy oraz zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Lęk może również występować w przypadku uzależnienia od substancji psychoaktywnych, jako działanie niepożądane leków psychotropowych lub jako następstwo innej choroby, np. depresji. Leczenie zaburzeń lękowych powinno opierać się na kompleksowym schemacie. Poza stosowaniem leków anksjolitycznych (przeciwlękowych) bardzo ważna jest odpowiednia psychoterapia i psychoedukacja. Leki przeciwlękowe Leki przeciwlękowe, można podzielić na te, stosowane krótkotrwale w leczeniu zaburzeń lękowych oraz takie podawane długotrwale. Leki stosowane długotrwale wykazują pierwsze działanie po 4-6 tygodniach, zwykle zaleca się stosowanie ich przez około rok. Leki stosowane krótkotrwale w leczeniu zaburzeń lękowych Pochodne benzodiazepiny, poza działaniem przeciwlękowym, nasennym, przeciwdrgawkowym oraz miorelaksacyjnym, stosuje się również w premedykacji, przed zabiegami i badaniami diagnostycznymi. Mechanizm działania tych leków, polega na aktywacji receptorów GABAA, co wpływa na zwiększenie przekaźnictwa GABA-ergicznego. Leczenie benzodiazepinami, nie powinno trwać dłużej niż 4 tygodnie, maksymalny czas stosowania leków, z tej grupy, to 4 miesiące. Podczas terapią benzodiazepinami, nie powinno się przyjmować alkoholu, ani innych leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Do benzodiazepin wykazujących krótkie, lecz silne działanie zaliczamy alprazolam, lorazepam i oksazepam. Pośredni czas działania wykazują bromazepam, chlordiazepoksyd i klobazam. Długim czasem działania charakteryzują się diazepam, klonazepam, klorazepat, medazepam i klobazam. Działania niepożądane są bardziej nasilone podczas przyjmowania leków o długim czasie działania. Objawy głównie wynikają z oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy. Najczęstszymi negatywnymi działaniami są senność, zahamowanie ruchowe, osłabienie siły mięśni, zaburzenia koordynacji. Poza tym, leki te (głównie krótko działające) mogą powodować zaparcia, zaburzenia widzenia, suchość w ustach oraz nudności. Leki z grupy pochodnych benzodiazepin, ponadto mogą wywoływać uzależnienie oraz tolerancje na działanie przeciwlękowe. Przeciwwskazania do stosowania benzodiazepin to niewydolność krążenia, poważne uszkodzenie nerek i wątroby, a także ciąża i karmienie piersią. Pochodne azaspironu, w przeciwieństwie do benzodiazepin, działają anksjolitycznie poprzez wpływ na neuroprzekaźnictwo serotoninergiczne w mózgu. W lecznictwie wykorzystuje się buspiron. Lek ten stosuje się, w krótkotrwałym leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych, występujących wraz z depresją. Działanie terapeutyczne występuje po około 2 tygodniach stosowania. Buspiron nie wykazuje działania nasennego, ani uzależniającego, dlatego jego odstawienie nie powoduje wystąpienia objawów zespołu odstawiennego. Działaniami niepożądanymi buspironu są bóle oraz zawroty głowy, niepokój, bezsenność, wydłużenie czasu reakcji oraz zaburzenia równowagi. Lek ten nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących oraz u osób chorych na padaczkęi z niewydolnością nerek. Ze względu na zaburzenie czasu reakcji i niepożądanych działań ośrodkowych, podczas kuracji tym lekiem, odradza się prowadzenie pojazdów i obsługiwania maszyn. Leku tego nie powinno się łączyć razem z alkoholem, ani innymi lekami przeciwdepresyjnymi. Inne leki do krótkotrwałego leczenia zaburzeń lękowych W krótkotrwałym leczeniu zaburzeń lękowych stosuje się również neuroleptyki. W terapii różnych zaburzeń psychicznych, ze współistniejącymi zaburzeniami lękowymi, stosowane są neuroleptyki typowe, takie jak chlorprotiksen oraz flupentiksol. Wykorzystanie neuroleptyków atypowych, w kuracji nerwic, jest kwestionowane. Umiarkowaną skuteczność, w skojarzeniu z lekami przeciwdepresyjnymi, wykazują kwetiapina i risperidon. Prometazyna, lek przeciwpsychotyczny. Poza tym wykazuje działanie uspokajające, przeciwhistaminowe i przeciwwymiotne. Prometazyna stosowana jest w stanach niepokoju, bezsenności oraz psychoz z lękiem i pobudzeniem, lek ten stosowany jest także w premedykacji, przed zabiegami chirurgicznymi. Ze względu na działanie przeciwhistaminowe, prometazynę wykorzystuje się również w leczeniu odczynów alergicznych, w chorobie lokomocyjnej oraz wymiotach. Działaniami niepożądanymi są głównie działania ośrodkowe, takie jak senność, zaburzenia równowagi, niewyraźne widzenie oraz osłabienie siły mięśni. U dzieci z gorączką, mogą wystąpić reakcje paradoksalne – nadmierne pobudzenie z halucynacjami oraz zaburzenia pozapiramidowe i nocny bezdech. Hydroksyzyna jest lekiem o działaniu anksjolitycznym, przeciwhistaminowym oraz uspakajającym. Lek ten stosowany jest w leczeniu początkowego zaburzenia lękowego uogólnionego, u dorosłych oraz w premedykacji i leczeniu innych chorób psychicznych, przebiegających z występującym lękiem i objawami niepokoju. Ze względu na występującą aktywność przeciwhistaminową, hydroksyzyna podawana jest w leczeniu skórnych odczynów alergicznych. Działaniami niepożądanymi hydroksyzyny są przede wszystkim senność, zaburzenia koordynacji i koncentracji, bóle i zawroty głowy, oraz hipotonia (obniżenie ciśnienia). Leku tego nie należy stosować u kobiet w ciąży i podczas laktacji, oraz u osób prowadzących pojazdy i obsługujących maszyny mechaniczne. Pregabalina poza działaniem anksjolitycznym wykazuje działanie przeciwdrgawkowe. Stosuje się ją krótkotrwale, w leczeniu lęku uogólnionego. Jest lekiem pierwszego wyboru, w leczeniu lęku uogólnionego, współistniejącego z padaczką. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi tego leku są senność i zawroty głowy. Często mogą również występować zaburzenia erekcji, oraz odczucie podobne, do tego występującego po spożyciu alkoholu. Propranolol jest lekiem należącym do grupy tzw. Β-blokerów. Przede wszystkim lek stosowany jest w leczeniu zaburzeń rytmu serca, dławicy piersiowej i migreny. Poza tymi działaniami propranolol wskazany jest w leczeniu lęku sytuacyjnego i uogólnionego, szczególnie typu somatycznego. Lek ten zwykle jest dobrze tolerowany przez pacjentów, choć po jego podaniu mogą wystąpić zapalenie płuc, skurcz oskrzeli, spadek ciśnienia krwi oraz zmniejszenie częstotliwości rytmu serca. Leki stosowane do długotrwałego leczenia zaburzeń lękowych W długotrwałej terapii zaburzeń lękowych stosuje się leki przeciwdepresyjne. Działanie przeciwlękowe zwykle występuje po 4-6 tygodniach stosowania leku. Dawki leków stosowanych przeciwlękowo są mniejsze, niż te stosowane w terapii depresji. Według obowiązujących schematów leczenia, lekami pierwszego wyboru są wszystkie leki z grupy Selektywnych Inhibitorów Zwrotnego Wychwytu Serotoniny (SSRI), np. citalopram, escitalopram, paroksetyna, sertralina. We wszystkich stanach lękowych, poza zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi, stosowana jest wenlafaksyna. Najpoważniejszymi działaniami niepożądanymi leków, z grupy SSRI są zachowania samobójcze oraz wrogość wobec otoczenia u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. Wenlafaksyna powoduje głównie bezsenność, bóle i zawroty głowy oraz rozdrażnienie i niepokój ruchowy. Lekami drugiego wyboru, w leczeniu zaburzeń lękowych są Trójpierścieniowe Leki Przeciwdepresyjne (TLPD). Głównie stosowanymi przedstawicielami tej grupy są amitryptylina, klomipramina oraz imipramina. Leki te stosuje się zwykle w leczeniu stresu pourazowego, zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, agorafobii oraz zaburzeń lękowych uogólnionych. Działania niepożądane tej grupy leków to wysychanie błon śluzowych, zaburzenia akomodacji soczewki oka, zaburzenia oddawania moczu oraz zaparcia. Trzecią grupą leków, stosowany w długotrwałym leczeniu zaburzeń lękowych są Inhibitory Oksydazy Monoaminowej (IMAO). Leki z tej grupy wykorzystuje się w leczeniu zaburzeń lękowych, z napadami lęku oraz fobii. Przykładem leku, będącego inhibitorem oksydazy monoaminowej jest moklobemid. Najgroźniejszym działaniem niepożądanym, powodowanym przez te leki, jest nagły wzrost ciśnienia krwi, ulegający znacznemu nasileniu, po spożyciu pokarmów zawierających tyraminę oraz β-fenyloalaninę, takich jak ser szwajcarski, jogurt, czy czekolada. Innymi, nie mniej groźnymi, działaniami niepożądanymi są hipotonia ortostatyczna (nagły spadek ciśnienia krwi, podczas wstawania), omdlenia oraz wzrost masy
Witam wszystkich! Otóż mój problem polega na tym, że ciągle odczuwam niepokój albo lęki nie wiadomo przed czym . Chodzę do psychiatry byłam teraz 2 raz przepisał mi aciprex nie wiem czy #1 Arket Nowy uczestnik Bywalec 19 postów Imię:Jacek Płeć:Mężczyzna Lokalizacja:Piotrków Trybunalski @Przywołaj Napisano 07 czerwiec 2020 - 21:27 Znacie dobre leki na fobie społeczną. Lęki często wystepują w depresji, niby leki antydepresyjne (niektóre) działają też przeciwlękowo, ale nie w moim przypadku. Biorę jedynie Oriven w dawce max. To znaczy 400mg dziennie. sporadycznie Na sen i czasem Afobam 1mg, który nie zmniejsza lęku a tylko powoduje senność i marazm. W ostatnim czasie było kilka wydarzeń w moim życiu które nasiliły sters i tym samym depresje i lęki. Nie wiem czym sobie z nimi poradzić. Lekarz przepisze mi co zechce. To typ lekarza któremu wszystko jedno byleby pacjent był zadowolony. Do góry #2 Gość_WhiteBlankPage_* Napisano 07 czerwiec 2020 - 22:56 @Arket a nie lepiej byłoby wybrać się do lekarza, który po prostu dobierze Ci odpowiednie leki, a nie do tego, który przepisze cokolwiek zechcesz? Możemy podać Ci nazwy leków, które działają na niektórych z nas, ale to nie oznacza, że zadziałają na Ciebie. Warto sobie pomóc i dobrać odpowiednie leki przecież. anche i Willow47 lubią to Do góry #3 sebastian86 sebastian86 Bywalec Bywalec 640 postów Imię:Sebek @Przywołaj Napisano 08 czerwiec 2020 - 18:45 asentra jest niezla na lęk spoleczny Do góry #4 Gość_lilith_o_fire_* Napisano 09 czerwiec 2020 - 07:24 @Arket ja mam od 11 lat zdiagnozowaną fobię społeczną i nawet na tą jednostkę chorobową mam ON. Przez te w wszystkie lata brałam masę leków, mało który pomagał. Afobam mi akurat pomaga w większej dawce, niestety doraźnie - u mnie nie powoduje senności - działa tak jak powinien - tłumi emocje i pozwala wychodzić. Póki co lekarz nie znalazł złotego środka na moje lęki. Jak napisała @13487, każdy musi znaleźć swoje leki, bo na mnie nie zadziała a na Ciebie już tak. Do góry #5 Panoramix Panoramix Średniozaawansowany Bywalec 296 postów Imię:Adrian Płeć:Nie ustawione Lokalizacja:Kraków @Przywołaj Napisano 01 lipiec 2020 - 16:49 Baklofen. Też działa na GABA, też można popłynąć, ale odstawka w porównaniu z benzo dużo prostsza i nie rośnie tak tolerancja. Alprazolam działa krótko i to jego duża wada. Do góry #6 Willow47 Willow47 Zadomowiony Junior Admin 10175 postów Imię:Willow Płeć:Kobieta Lokalizacja:Skąd Inąd @Przywołaj Napisano 01 lipiec 2020 - 17:15 Wenlafaksyna w opisie ma, że zmniejsza lęki... ja nie zauważyłam. Póki co tylko doraźnie xanax czy też jego tańszy odpowiednik alprox. Odwaga to panowanie nad strachem a nie jego brak Do góry Leki bez recepty na nerwicę lękową. Preparaty bez recepty, które mogą pomóc w stanach lękowych, nie są w stanie pod kątem skuteczności rywalizować z lekami dostępnymi z przepisu lekarza. Stany lękowe – jak się do nich dobrać? Nie ma ludzi, którzy nie wiedzą, co to stany lękowe czy strach. Każdy czegoś się obawia, choć źródła lęku mogą być przeróżne. Są też ludzie, którzy radzą sobie ze strachem lepiej niż inni. Jest on jednak obecny w życiu każdego człowieka. Musimy odczuwać lęk. Ten mechanizm pozwala człowiekowi przeżyć nawet w ekstremalnych warunkach. Dzięki niemu poruszasz się ostrożnie, ważysz swoje reakcje, przewidujesz konsekwencje. Niestety, lęk patologiczny przestaje pełnić funkcję ochronną. Ataki paniki, stałe uczucie niepokoju, irracjonalne lęki – stany lękowe mają różne oblicze. Jak każdy z tym zaburzeniem, marzysz o tym, aby leczenie było szybkie i skuteczne. Niestety, w tym przypadku nie ma łatwych rozwiązań, ale jeśli szukasz na ten temat informacji, to znak, że robisz krok w dobrym kierunku. Więcej o objawach nerwicyStany lękowe – ich rodzaje i objawy Współczesna medycyna rozróżnia kilka rodzajów lęku. W pewnym uproszczeniu przyjmuje się za najczęściej występujące zaburzenia lękowe: napady lęku panicznego związanego z agorafobią lub niezwiązanego z agorafobią, fobie społeczne, fobie specyficzne, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, ogólne zaburzenia lękowe, zespół stresu pourazowego. Choć pewne objawy są wspólne dla wszystkich lęków, to każdy z powyższych stanów lękowych należy postrzegać jako osobny problem o pewnych charakterystycznych cechach. Typowe dla wszystkich zaburzeń lękowych są objawy zwane osiowymi. Zalicza się do nich lęk, zaburzenia somatyczne oraz „błędne koło” lęku, czyli lęk przed lękiem. Rodzaje lęków Lęk może przybierać różną postać. Najczęściej wyróżnia się: Lęk wolnopłynący. Spotykany jest przede w zaburzeniach uogólnionych. Jest to uczucie bardzo trudne do zdefiniowania: chorzy opisują je jako ogólny niepokój, przeczucie, że stanie się coś złego. W lęku wolnopłynącym drobne sprawy urastają do wielkich trudności. Napadową formę lęku. Lęk przybiera formę ataków, które trwają od kilku minut do nawet kilku godzin. Atakowi towarzyszą bardzo silne objawy somatyczne oraz liczne obawy przed kolejnym atakiem, które pogarszają stan chorego. Lęk zlokalizowany. Jest rozpoznawany wtedy, gdy cała uwaga osoby chorej koncentruje się na jakiejś jednej rzeczy. Czasami jest to własne ciało i lęk przybiera postać hipochondrii, a czasem sytuacja lub rzecz, jak w fobiach, czy zaburzeniach obsesyjno-kompulsyjnych. Stan lękowy sprawia, że cały organizm znajduje się w podwyższonej gotowości. Do krwi uwalniane są duże ilości kortyzolu i adrenaliny – tak zwanych hormonów stresu. Jest to w dużej mierze przyczyną powstawania szeregu objawów somatycznych, takich jak: trudności z zasypianiem i snem, migrena, ucisk w klatce piersiowej, kołatanie serca, nudności, bóle brzucha, biegunki, zaburzenia seksualne oraz wiele innych, mniej lub bardziej charakterystycznych objawów. „Błędne koło” lęku to kolejne typowe dla stanów lękowych zjawisko. Kiedy pojawiają się objawy somatyczne, koncentruje się na nich cała uwaga osoby nimi dotkniętej. Często objawy te nie są kojarzone z pierwotną przyczyną lęku, wydają się być nową, niezależnie powstałą chorobą. Zaczynają się wędrówki po lekarzach, jednak w każdym kolejnym gabinecie okazuje się, że ze zdrowiem jest wszystko w porządku. Samopoczucie się pogarsza, pojawiają się nowe lęki, a wraz z nimi nowe objawy. Nawet w czasach gdy wiedza o lękach jest w powszechnie dostępna, osoby cierpiące na zaburzenia lękowe żyją w poczuciu opuszczenia, niezrozumienia i bezradności. Jak pokonać lęk?Przyczyny stanów lękowych Przyczyny lęków są różne. Prawdopodobnie jedną z przyczyn zaburzeń lękowych może być wpływ otoczenia. Dotyczy to przede wszystkim ludzi, którzy wyrastali w rodzinach patologicznych lub z innych powodów mieli zaburzone poczucie bezpieczeństwa. Przyczyną pewnych zaburzeń lękowych (choćby takich jak zespół stresu pourazowego) jest jakieś traumatyczne wydarzenie w przeszłości, które odcisnęło szczególne piętno: udział w wypadku komunikacyjnym, śmierć lub choroba bliskiej osoby. Nie bez znaczenia jest też indywidualna wrażliwość każdego człowieka, jego cechy osobowościowe. Jednak naukowcy coraz większy nacisk kładą na genetyczne uwarunkowania tych zaburzeń. Dla jednych informacja ta to zła wiadomość, która oznacza, że nie ma nadziei na wyleczenie. Innym przynosi poczucie ulgi, ponieważ łatwiej im pogodzić się z chorobą, która ma niezależne przyczyny i uwalnia ich od wstydu z powodu ich zachowania. Leczenie zaburzeń lękowych jest możliwe dzięki odpowiednio dobranym lekom oraz psychoterapii. Można również pomóc sobie samemu. Stany lękowe – leczenie Skoro przyczynami zaburzeń są czynniki biologiczne i psychologiczne, logicznym jest, że skuteczne będzie leczenie uwzględniające jedno i drugie. Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwlękowych oraz psychoterapii. Istnieje cała gama sprawdzonych leków, a skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej także została wielokrotnie potwierdzona. Jeśli masz wątpliwości związane z metodą leczenia nerwicy – zapytaj mnie mailowo!Leki, które naprawdę działają Stosowanie farmakoterapii w zaburzeniach lękowych zostało wielokrotnie potwierdzone. Leki stosowane w terapii tych zaburzeń są po prostu skuteczne i to największa zaleta tej formy leczenia. Zażywanie preparatów medycznych musi odbywać się pod kontrolą lekarza. Podejmując decyzję o zażywaniu leków trzeba rozważyć wiele czynników: własne preferencje (niektórzy nie chcą zażywać nadmiernej ilości leków, są przekonani o ich szkodliwości), interakcje w jakie wchodzą leki przeciwlękowe z innymi zażywanymi medykamentami, indywidualną reakcją na leki (nie na każdego chorego leki mają ten sam wpływ, nawet gdy zdiagnozowane zostało identyczne zaburzenie), wrażliwość na skutki uboczne (zbyt wiele skutków ubocznych może przeważać nad korzyścią płynącą ze stosowania leku). Rodzaje farmaceutyków Działanie przeciwlękowe mają preparaty zaliczane do grupy leków przeciwdepresyjnych. Ich nazwa nieco myli, ale są one skuteczne także w leczeniu zaburzeń lęku. Są to przede wszystkim selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (leki te określa się skrótem SSRI), selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) oraz trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TLPD). W leczeniu lęków stosowano też odwracalne inhibitory MAO, jednak wysoka hepatotoksyczność oraz konieczność stosowania restrykcyjnej diety sprawiają, że jest stosowany tylko wówczas, gdy inne środki zawodzą. W leczeniu fobii społecznej, w łagodzeniu objawów pojawiających się przed publicznym występem, stosowane są beta-adrenolityki. Łagodzą one objawy psychosomatyczne, takie jak: drżenia, pocenie się, kołatanie serca. W leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych sprawdza się podawanie buspironu. W leczeniu doraźnym stosuje się leki z grupy benzodiazepin. Mają one jednak silne działanie uzależniające oraz sporo skutków ubocznych, takich jak: ospałość, senność, bóle głowy, zachwiania równowagi. Leków tych nie wolno także łączyć z alkoholem. Benzodiazepiny działają szybko, dlatego podaje się je w pierwszej fazie leczenia lekami przeciwdepresyjnymi, które mają bardzo opóźniony początek działania. Uwaga na skutki uboczne! Niestety, leki na receptę, nawet najlepiej dobrane do stanu zdrowia pacjenta, mogą mieć szereg skutków ubocznych. Często są przyczyną następujących dolegliwości: mdłości, bóle brzucha, niestrawność, biegunka, zmniejszenie apetytu i utrata wagi, zmniejszenie libido i inne zaburzania seksualne, uczucie zmęczenia, ospałość, upośledzenie zdolności prowadzenia pojazdów oraz obsługi maszyn, zmiany charakterologiczne u pacjenta, uzależnienie. Dużą wadą leków przeciwlękowych jest także fakt, że preparaty te należy przyjmować przez długi czas. Po ich odstawieniu pozytywne skutki terapii mogą się zmniejszyć lub zniknąć całkowicie. Dlatego też wielu lekarzy zaleca łączenie farmakoterapii z psychoterapią. Najlepsze sposoby na nerwicę?Stany lękowe – czy psychoterapia jest skuteczna? Terapia poznawczo-behawioralna, w przeciwieństwie do leków, ma długotrwałe działanie i zorientowana jest na długofalowe efekty. Terapia powinna trwać od 10 do 15 tygodni. Stosuje się w niej, między innymi, następujące strategie: Osoba z zaburzeniami lepiej poznaje przebieg napadu paniki. Stara się także opisywać własne uczucia i przeżycia z nimi związane. Dowiaduje się więcej o swoim zaburzeniu. Zmiana przekonań poznawczych. Na tym etapie pacjent uczy się rozpoznawać własne przekonania i negować ich słuszność tak, aby zastąpić lękowe wzorce myślenia bardziej zrównoważonym spojrzeniem na świat. Ekspozycja na sytuacje wywołujące strach. Konieczność zmierzenia się z sytuacją, która wywołuje lęk, pozwala nabyć pewnej odporności, zrozumieć, że atak paniki to nie koniec świata. Doświadczenie tego, że zmierzenie się z tym, co jest przyczyną obaw i przeżycie napadu lęku nie jest niczym niebezpiecznym. Jeżeli przyczyną lęków są doznania, terapeuta zachęca do zmierzenia się także z nimi (gdy pacjenta przeraża szybkie bicie serca wykonuje się ćwiczenia, które także je powodują). Ważnym elementem terapii są ćwiczenia oddechowe, w których celem jest zapanowanie nad hiperwentylacją i umiejętne spowolnienie oddechu, aby do niej nie doszło. Wielu lekarzy uważa, że najskuteczniejsze jest połączenie obu tych sposobów: w początkowym etapie leczenia włączenia farmakoterapii, z równoczesnym towarzyszeniem terapii poznawczo-behawioralnej, a później stopniową rezygnację z leków. W przypadku lekkich zaburzeń lub jako wsparcie tradycyjnych sposobów leczenia, można samodzielnie stosować pewne ćwiczenia, ponieważ istnieją sprawdzone metody autoterapii. Stany lękowe – jak sobie pomóc? Powrót do zdrowia nie jest łatwy. Nie nastąpi też od razu, a terapia wymaga ogromnej cierpliwości, czasu i samozaparcia. Kiedy nastąpi poprawa, nie oznacza to także, że już nigdy nie powróci lęk. Strach to naturalna część życia człowieka i trzeba się z tym pogodzić. Jednak sam spadek napięcia i umiejętność zapanowania nad atakami znacząco poprawia jego jakość. Zaakceptowanie swojej choroby Możesz przez kolejne miesiące powtarzać sobie, że to nic takiego, że po prostu musisz przestać się bać. Jednak to prawdopodobnie nie przyniesie efektu, a Ty musisz się z tym pogodzić. Musisz zrozumieć, że to co się z Tobą dzieje, to nie tylko dziwne myśli, ale zaburzenia. One nie znikną same. Akceptacja rozpoczyna się od przyznania, że cierpisz na zaburzenia lękowe. Być może konieczne jest połączenie tego z diagnozą lekarską. Lekarz powinien wykluczyć wszelkie poważne choroby, takiej jak choroby serca, zaburzenia pracy tarczycy, itp. Musisz zaakceptować, że Twoje kłopoty związane są z nieprawidłowym funkcjonowaniem organizmu. Problemem nie jest samo ciało, ale to, co dzieje się w Twojej głowie. Akceptacja swojego zaburzenia to istotny krok, który musisz wykonać, aby móc się leczyć dalej. Akceptacja nie może ograniczać się do samej choroby, ale powinna się też odnosić do myśli, objawów oraz samych ataków. Przyjęcie, że one się zdarzają i będą zdarzać, sprawia, że przestajesz z nimi walczyć. To pozwala skupić się na tym, co najważniejsze – opanowaniu lęku. Zmiana sposobu myślenia – świadoma uwaga Zmiana ta została zapoczątkowana przez wcześniejszą akceptację. Teraz konieczne jest inne spojrzenie na siebie oraz swoje problemy. Jednym z typowych sposobów myślenia, które towarzyszą stanom lękowym, jest myślenie „a co, jeżeli…(dostanę ataku, stracę kontrolę nad sobą, wszyscy to zobaczą, ośmieszę się, itp.)? Ten sposób myślenia utrwala zaburzenie. Trzeba zacząć go kontrolować. Obserwowaniu własnych myśli doskonale sprzyja medytacja. Można stosować dowolną technikę medytacyjną, poznając ją na własną rękę z książek lub szukając kogoś, kto będzie przewodnikiem. Medytacja pomaga dostrzec myśli, zdać sobie sprawę z tego kiedy i jak się pojawiają. Inną metodą jest notowanie tego, co myślisz. Opisywanie odczuć, obserwowanie tego, w jaki sposób wpływają one na pojawienie się niepokoju. Myśli są przyczyną lęków – w miarę jak stają się „wyraźniejsze”, a Ty stajesz się ich świadomy, zaczynasz dostrzegać, że masz wybór: możesz pozwolić im na pojawienie się, a potem odpłynięcie. Zamiast ich unikać, walczyć z nimi, powstrzymywać – pozwól im pojawić się i odejść. Im bardziej świadomy się stajesz, tym większa szansa na to, że na pytanie „a co jeśli…?” pojawi się odpowiedź „przeżyję to i ruszę dalej”. Takie ćwiczenia wymagają wiele cierpliwości, jednak jeśli każdego dnia żyjesz ze swoimi lękami, to masz jej znaczenie więcej niż ludzie bez zaburzeń. Ćwiczenia oddechowe i aktywność fizyczna Istotną rzeczą, jaką możesz zrobić dla siebie, są regularne ćwiczenia oddychania. Nieprawidłowy oddech to częsty problem w stanach lękowych. Zbyt szybkie i zbyt głębokie oddychanie sprawia, że dochodzi do hiperwentylacji. Jest to taki stan, w którym zaburzona zostaje równowaga we krwi pomiędzy tlenem, a dwutlenkiem węgla. Jest to przyczyną kolejnych nieprzyjemnych symptomów: drętwienia, mrowienia, fali zimna lub gorąca, zawrotów głowy, a w skrajnych przypadkach nawet omdlenia. Objawy te mogą nasilić uczucie lęku i wywołać kolejny atak paniki. Dlatego konieczne jest zapanowanie nad tym. Każdego dnia wykonuj ćwiczenia oddechowe przez 15-20 minut. Każde takie ćwiczenie składa się z trzech elementów: wdech – powinien być bardzo powolny – w tym czasie odlicz 5 uderzeń serca, zatrzymanie oddechu – odlicz 7 uderzeń serca, długi wydech trwający około 9 uderzeń serca. W kontrolowaniu oddechu także pomaga medytacja. Sprzyja temu również aktywność fizyczna. Ćwiczenia fizyczne i ruch to nie tylko metoda na utrzymanie swojego ciała w stanie zdrowia, to również sprawdzony sposób na zachowanie zdrowia psychicznego. Aktywność fizyczna wzmacnia system odpornościowy, uwalnia wydzielanie endorfin, które poprawiają samopoczucie, pomaga uwolnić się od napięcia, jakie powodują stany lękowe. Intensywny ruch sprawia również, że serce bije szybciej, brakuje tchu, człowiek się poci – wszystkie te objawy są często wyzwalaczami ataków lęku. Celowe ich wywołanie w trakcie ćwiczeń pozwala się z nimi oswoić i nauczyć, że nie ma realnej przyczyny, aby reagować lękiem. Styl życia i odżywianie się Jedzenie niekoniecznie ma bezpośredni wpływ na pojawianie się lęków. Mimo to dieta ma znaczenie. Podobnie jak styl życia. Aby poprawić stan swojego zdrowia, zrezygnuj z: smażonych potraw – są ciężkostrawne, obciążają układ trawienny, zjedzone wieczorem utrudniają zaśnięcie, alkoholu – jego picie może w pierwszej chwili łagodzić lęki, co często prowadzi do naużywania go i uzależnienia, złe samopoczucie następnego dnia może wywołać atak lęku, kawy – ma działanie pobudzające, pita w większych ilościach niż filiżanka dziennie, może przyspieszyć bicie serca, a zatem sprowokować atak paniki, białego cukru i mąki oraz produktów je zawierających – dostarczają dużej dawki energii, mają działanie pobudzające, także układ nerwowy. Zamiast tego zadbaj o to, aby w diecie znalazły się: produkty bogate w magnez – to bardzo ważny makroelement, który ma wpływ na szereg procesów, jego niedobory poważnie zaburzają pracę układu nerwowego, są też przyczyną niekontrolowanych skurczy mięśni, produkty bogate w tryptofan – ten związek organiczny wchodzi w skład białek, a jego przemiana jest źródłem ważnych związków, między innymi neuroprzekaźnika serotoniny, tryptofan zawierają: pestki dyni, ziarno sezamu, słonecznika, algi spirulina, świeże owoce i warzywa – dostarczają niezbędnych witamin, błonnika. Pij dużo wody. Odwodnienie, nawet niewielkie, może być przyczyną rozdrażnienia, a w efekcie ataku lęku. Stany lękowe to niezwykle przykra i uciążliwa dolegliwość. Na szczęście jest wiele metod radzenia sobie z nimi. Polecam Ci inne moje artykuły: Jak pokonać lęk: poznaj najlepsze techniki na lęk Depresja lękowa: 12 skutecznych sposobów Jak leczyć nerwicę: poznaj 9 niezawodnych sposobów Objawy nerwicy: sprawdź czy naprawdę masz nerwicę Polecane artykuły od sierpnia zeszlego roku lecze sie na "zaburzenia depresyjne i lekowe". mam za soba bardzo zly okres, teraz czuje sie nieco lepiej-probuje normalnie zyc. Ale pojawilo sie u mnie cos, co mi to uniemozliwia. Jak na razie w stopniu umiarowanym, bo staram sie z calych sil wmawiac sobie, ze "to" jest tylko w mojej glowie a nie naprawde,leki na lęki forum
