🦥 Chrząszcz Z Długimi Czułkami

Please verify you are a human Access to this page has been denied because we believe you are using automation tools to browse the website. This may happen as a result of the following: Javascript is disabled or blocked by an extension (ad blockers for example) Your browser does not support cookies Please make sure that Javascript and cookies are enabled on your browser and that you are not blocking them from loading. Reference ID: #3cb860fa-0cf6-11ed-a10c-64475a687447

Drewno to wdzięczny materiał konstrukcyjny, który ze względu na swoją trwałość, wytrzymałość i efektowny wygląd, często pojawia się w domach. Szkodniki drewna są przyczyną większości uszkodzeń tego surowca, a najbardziej zagrożone są: więźba dachowa, stropy, parkiet, stolarka, drewniane meble, elementy dekoracyjne czy mała architektura w ogrodzie. Dlaczego owady atakują drewno i jaki materiał zasiedlają najczęściej? Jakie gatunki szkodników drewna pojawiają się w domach? Jak skutecznie chronić drewno? Jaka jest rola drewna w życiu owadów - szkodników? Drewno pełni bardzo ważną rolę w życiu pasożytujących w nim owadów. Szkodniki, które najczęściej atakują drewno w konstrukcjach budynków, w ogrodach, a nawet wewnątrz mieszkań, to gatunki leśne, dla których drzewo jest miejscem schronienia i pożywieniem. Choć część gatunków wybiera drewno wyłącznie jako dom, a część tylko jako obiad, najczęściej materiał ten służy im jako jedno i drugie. Żeby drewno zostało zaatakowane, do wnętrza musi wgryźć się dorosła samica i złożyć jaja. Optymalne warunki rozwoju (dla każdego gatunku odmienne) sprawiają, że z jaj lub poczwarek wylęgają się larwy, które rozpoczynają drążenie kanałów i żerowanie w tkance surowca. Tym samym następuje destrukcja drewna. Drzewo leśne zasiedlone przez owady, fot. John Hessle, CC0, Szkodniki mogą atakować drewno w bardzo różnym czasie, co doprowadza do istotnych uszkodzeń surowca i często dyskwalifikuje go do dalszego wykorzystania w budownictwie. Jeśli następuje uszkodzenie materiału, czyli drewna już wbudowanego w konstrukcję bądź już przekształconego w mebel, drewniany parkiet czy boazerię, dalsze użytkowanie staje się mocno utrudnione bądź niemożliwe. Tym bardziej, że owady zdolne są do przechodzenia z zainfekowanego materiału na nowy, a zatem opuszczają kryjówki i wgryzają się w nowe drewno. Do uszkodzeń drewna może dochodzić: w lesie, gdy drzewa rosną i nie zostały jeszcze ścięte; w lesie, na ściętych i zwalonych pniach, które jeszcze nie zostały uprzątnięte; w tartaku bądź innym miejscu składowania surowca; w już gotowych drewnianych materiałach, wewnątrz i na zewnątrz budynków. Poszczególne gatunki szkodników drewna mają co prawda swoje ulubione miejsca, ale często pojawiają się w kilku z wymienionych stanowisk. Spuszczel pospolity, najgroźniejszy tego typu pasożyt, zajmuje drewno w lesie i drewno w budynkach, z kolei miazgowce atakują wszystkie wymienione stanowiska. Dlaczego owady atakują drewno? Owady zajmują tylko to drewno, które stanowi dla nich idealną kryjówkę i wartościowe pożywienie. Rozwój osobniczy szkodników może następować w sprzyjających warunkach otoczenia. Jeśli larwy nie będą miały co jeść lub nie będą w stanie drążyć tuneli ze względu na twardość materiału, nie przetrwają. Drewno musi zatem zawierać odpowiednio dużo wartościowych składników odżywczych. Decydującą rolę w wyborze miejsca do zasiedlenia odgrywa także wilgotność drewna oraz temperatura otoczenia. Szkodniki drewna poszukują składników odżywczych Owady, które atakują drewniane elementy posiadają narząd gębowy gryzący, którym dokonują mechanicznych uszkodzeń drewna. Wgryzając się w drewniane wióry, drążą tunele, w których pozostawiają własne odchody. Szkodniki atakują takie drewno, które jest zasobne w składniki pokarmowe, by larwy mogły się rozwijać. Najbardziej wartościowe dla nich są witaminy, białko i sterole (cholesterol) zawarte w tkance surowca. Im drewno młodsze i zawiera więcej bieli (mniej twardzieli), tym bardziej narażone na zajęcie przez pasożyty. Gatunki takie jak spuszczel pospolity i miazgowiec żyją wyłącznie w bielastej części pnia. Dlatego do budowy drewnianych konstrukcji powinno się wykorzystywać drzewo co najmniej stuletnie. Pożywność drewna wzrasta wraz z rozwojem grzybów w jego strukturze. Zatem również drewno zagrzybiałe i zapleśniałe przyciąga uwagę owadów, które znajdują w nim więcej składników odżywczych pochodzących z grzybni. Szybciej przebiega rozwój owadów w drewnie zagrzybiałym i zawilgoconym niż w drewnie suchym. Ponadto owady mają tak zbudowany układ trawienny, że pokarm przebywa w nim bardzo krótko. By przejść kolejne stadia od jaja czy poczwarki do dojrzałego osobnika muszą pochłonąć znaczne ilości drewna, stąd poziom destrukcji materiału jest ogromny. Jeśli robactwo zagnieździło się w drewnie suchym, larwy będą rozwijały się bardzo długo, nawet kilkanaście lat. W tym czasie dokonywać będą poważnych uszkodzeń w tkance drewna. Owady żerujące w drewnie potrzebują optymalnej wilgotności i temperatury Warunki otoczenia, takie jak wilgotność drewna i temperatura powietrza i samego surowca wpływają na rozwój szkodników. Im bardziej sprzyjające uwarunkowania środowiska dla owadów, tym większa możliwość, że drewno będzie przez nie zainfekowane. Każdy gatunek szkodnika ma swoje ulubione, optymalne warunki do przechodzenia w kolejne stadia rozwoju, ale też górną i dolną granicę tolerancji, w której jest w stanie przeżyć. Te granice tolerancji u większości polskich gatunków są wysokie, a to ze względu na klimat. Chodniki wydrążone w drewnie przez larwy owadów, CC0, Owady, które atakują drewno w domu, to przede wszystkim stworzenia leśne, które w naturalnym środowisku przyzwyczajone są do zmiennej pogody, a także rocznego rytmu przemijania pór roku. Wytworzyły w sobie umiejętność przetrwania w skrajnej temperaturze, zapadając w stan anabiozy. Wówczas do granic możliwości obniżają aktywność życiową. Do normalnego, aktywnego życia powracają wraz ze wzrostem ciepłoty powietrza i materiału. Jedynie kołatek domowy jest wrażliwy na spadek temperatury. Inne owady doskonale znoszą zarówno mróz i śnieg, jak i upał czy gorące promienie słońce. Dlatego właśnie szkodniki mogą skutecznie atakować drewnianą altanę, ogrodzenie czy elementy małej architektury w ogrodzie. Owady mają swoje ulubione miejsca bytowania, przede wszystkim ze względu na odmienne preferencje środowiskowe. Spuszczel pospolity najczęściej zagnieżdża się w więźbach dachowych, w drewnie na poddaszu i na ścianach (konstrukcja lub okładzina, np. boazeria). Kołatek domowy preferuje miejsca ciemniejsze i bardziej wilgotne, jak piwnice, ściany czy drewniane wyposażenie mieszkania (meble, okładziny wewnątrz domu). Szkodniki drewna wabi specyficzny zapach Owady mają dobrze rozwinięty narząd powonienia, a zapachy wyczuwają z dalekich odległości. Zapachy, które wabią pasożyty wydziela przede wszystkim stare drewno, a ulatnianiu się niosącej konkretną informację, specyficznej woni sprzyja rozwijanie się grzyba i pleśnienie. Nie każdy zapach wszystkie owady rozumieją tak samo. To, co jedne będzie przyciągało, dla innych nie będzie miało żadnego znaczenia. Dlatego konserwując drewniane meble czy konstrukcje, trzeba pamiętać o zastosowaniu odpowiedniego preparatu. Szkodniki atakują drewno, bo jest łatwo dostępne Gatunek zajmuje tylko to drewno, które jest dla niego dostępne. Dorosłe osobniki muszą dostać się do wnętrza, drążąc kanały, a dopiero potem składają w strukturze materiału jaja. Również larwy muszą umieć poradzić sobie z charakterem materiału, a o tym będą wiedziały dojrzałe osobniki. Wyłącznie mechaniczne bariery ochronią drewno przed wejściem dorosłych samic do środka, dlatego też zaleca się pokrywanie drewna ochronnymi powłokami, np. lakieru, lakierobejcy czy farby. Drewniane elementy konstrukcyjne mogą być zabezpieczone siatkami o bardzo drobnych oczkach, które uniemożliwią robactwu przedostanie się do drewna. Ta metoda będzie skuteczna, pod warunkiem że szczelnie zakryjemy drewno. Jakie drewno najczęściej atakują owady? Owady zazwyczaj atakują takie drewno, do którego mają łatwy dostęp i takie, które stworzy dla nich warunki do przetrwania, rozmnażania się i rozwijania. Szkodniki drewna najczęściej atakują: surowiec z młodych drzew z dużą częścią bielastą, bogaty w składniki odżywcze; miękkie drewno, które jest łatwe w drążeniu; materiał niezabezpieczony odpowiednimi preparatami i impregnatami; surowiec niedokładnie obrobiony i przygotowany; drewno złej jakości, które długo zalegało w lesie, oczekując na przewiezienie do tartaku; materiał pochodzący z rozbiórki starych domów; drewno składowane w nieodpowiednich warunkach (dla owadów to sprzyjające warunki); surowiec zawilgotniały; drewno zapleśniałe i zagrzybione; drewno stare i zmurszałe. Jak zabezpieczyć dom przed szkodnikami drewna? Nie powinno się wprowadzać do domu starych, używanych mebli bez dokładnego ich sprawdzenia, ponieważ szkodniki mają umiejętność przechodzenia z już zajętych stanowisk na nowe drewno. Nie powinno się zbierać mebli, drewnianych desek czy parkietu z miejsc zawilgoconych i zagrzybionych. Również meble zakupione na pchlim targu mogą być zajęte przez pasożyty. Nie zaleca się stosowania drewna z rozbiórki starych domów ani składowania drewna na opał, które pochodz i z rozbiórki. Każdy element drewniany trzeba odpowiednio zaimpregnować. Warto dokładnie i regularnie wietrzyć pomieszczenia, w których drewno jest na ścianach, podłogach czy jako element dekoracyjny. Dobrze zadbać o wykonanie odpowiedniej izolacji przeciwwilgociowej przy elementach konstrukcyjnych z drewna i z betonu. Nie powinno się składować mebli wyniesionych z domu w wilgotnej piwnicy, schowku czy na dworze. Jak rozpoznać, że drewno jest zaatakowane przez szkodniki? Objawy obecności szkodników nie zawsze są jednoznaczne. Często pojawiające się pojedyncze otwory w drewnie drążą choćby pszczoły samotnice. Wszystkie oznaki bytowania owadów w drewnie w domu bądź na zewnątrz budynku można zaobserwować lub usłyszeć - będzie to z pewnością łatwiejsze wewnątrz domu lub mieszkania niż na zewnątrz. Najlepiej robić regularne przeglądy - w przeciwnym razie obecność owadów w drewnianych meblach ogrodowych, w konstrukcji altany, pergoli, ogrodzenia czy małej architektury zauważymy dopiero wtedy, gdy szkodniki doprowadzą już do widocznego uszkodzenia drewna. Oznaki obecności szkodników w drewnie, fot. Frank Vincentz, CC BY-SA Wikimedia Commons. Oznaki obecności szkodników drewna to: żerowanie larw wewnątrz drewna – można zaobserwować jedynie rozłupując kawałek drewnianej konstrukcji; odgłosy drążenia w drewnie – dźwięki nie są głośne, więc zazwyczaj słyszy się je w zupełnej ciszy bądź w porze nocnej, gdy aktywność szkodników jest zwiększona; żywe lub martwe dojrzałe osobniki – można je zauważyć w pomieszczeniu, zazwyczaj w pobliżu zainfekowanego drewna lub na jego powierzchni; otwory w drewnie, którymi do środka dostają się dorosłe osobniki – niekiedy owady opuszczają swoje kryjówki z braku wystarczającej ilości pokarmu bądź z powodu zmiany warunków otoczenia, ale ślady otworów pozostają; trudno rozpoznać bez niszczenia drewna, czy żerowisko jest czynne i zamieszkane przez owady czy już opuszczone, dlatego każde traktuje się jak zainfekowane i wymaga zabiegów owadobójczych; trocinki wysypujące się z otworów lub usypane tuż obok nich małe kopczyki. Jakie gatunki szkodników najczęściej atakują drewno krajowe? W Polsce wyróżnia się kilkadziesiąt gatunków szkodliwych dla drewna owadów, z czego większość to robactwo leśne. Wybrane gatunki upodobały sobie drewno suche, inne wilgotne. Można je podzielić ze względu na ulubione miejsca żerowania. Poniżej przedstawiamy charakterystykę szkodników drewna, które najczęściej atakują drewno wewnątrz budynków (zarówno powietrznosuche świeże drewno konstrukcyjne, jak i już zawilgotniałe i zajęte przez grzyby). Miazgowiec parkietowiec (Lyctus linearis), fot. Stanislav Snäll, CC BY Wikimedia Commons. Miazgowiec parkietowiec To brunatny chrząszcz wielkości 2,5 – 5 mm, który do żerowania wybiera raczej drewno gatunków liściastych. Jest groźnym szkodnikiem, który dokonuje dotkliwych uszkodzeń w drewnianym wystroju wnętrza. Niszczy zwłaszcza dębowy lub jesionowy parkiet, boazerię czy meble. Zasiedla raczej świeże drewno, więc nie stanowi zagrożenia dla starych, zabytkowych mebli. Chrząszcz jest najbardziej aktywny po zmroku, wtedy też można usłyszeć odgłosy drążących drewno larw. Do składania jaj samice miazgowca wykorzystują pęknięcia drewna lub poprzeczne przekroje. Optymalna temperatura dla ich rozwoju to 17-230C - a więc tyle, ile zwykle panuje w pomieszczeniach mieszkalnych. Jedna samica składa około 70 jaj. Spuszczel pospolity Ten dość duży, czarny lub ciemnobrunatny chrząszcz należy do najgroźniejszych szkodników drewna w kraju. Osiąga długość ciała od 7 do 25 mm, więc jest znacznie większy od typowych domowych szkodników drewna. Ciało ma wyraźnie spłaszczone i pokryte krótkimi włoskami. Samce tego gatunku są mniejsze, ale mają dłuższe czułki, samice są większe, bardziej ospałe, ociężałe i mają trudności z lataniem. Spuszczel pospolity powoduje ogromne destrukcje w mieszkaniach, domach i w ogrodach, ponieważ ma wysoką tolerancję, co do jakości drewna, jego wilgotności oraz warunków otoczenia. Jeśli larwy mają małowartościowy pokarm, to żerują z jeszcze większą intensywnością, doprowadzając do katastrofalnych zniszczeń w strukturze materiału. Larwy będą rozwijały się w powietrznosuchym drewnie o wilgotności spadającej poniżej 10%, ale też w drewnie zawilgoconym i lekko zagrzybiałym. Larwa spuszczela pospolitego (Hylotrupes bajulus) żerująca w wydrążonym chodniku, fot. Rasban, CC BY-SA Wikimedia Commons. Spuszczel pospolity wylatuje z chodników w najcieplejsze dni lipca, po wyjściu z drewna rozmnaża się, a następnie samice ponownie wracają do drewna, składają w nim nowe jaja i giną. Jeden drewniany parkiet czy stolarkę mogą ponownie zajmować wiele razy, dopóki samice będzie wabił zapach drewna (a konkretnie związków chemicznych wydzielanych przez żywice: pinen, karen, sabin). Jedno pokolenie na jednym stanowisku może rozwijać się od trzech do nawet osiemnastu lat. Larwy żerują zarówno w drewnie wczesnym, jak i późnym, więc uszkodzeń dokonują w całej strukturze materiału. Żywią się drewnem litym i klejonym. Spuszczel pospolity jest realnym zagrożeniem dla drewna w konstrukcjach zabudowy wiejskiej i miejskiej, w więźbach dachowych murowanych budynków, w stropach pod poddaszami, drewna podłogowego, stolarki okiennej i drzwiowej oraz mebli. Kołatek domowy To najgroźniejszy gatunek szkodników drewna, który dokonuje destrukcyjnych zmian w drewnianych elementach wewnątrz budynków. Kołatki domowe to brązowe chrząszcze o wielkości ciała do 4 mm, przy czym larwy są nieco większe (ok. 6 mm). Chrząszcze składają jaja w szparach drewna, otworach czy pęknięciach i żerują zarówno w drewnie gatunków liściastych, jak i iglastych. Kołatek, który drąży drewno iglaste powoduje takie szkody w jego strukturze, że materiał kruszy się w dłoniach. Gatunki liściaste nie są doprowadzane do tak poważnych uszkodzeń. Cykl rozwojowy tego chrząszcza może trwać od roku do nawet siedmiu lat, a to sprawia, że może stać się stałym niechcianym lokatorem w mieszkaniu. Tym bardziej, że kołatek domowy atakuje materiał konstrukcyjny użyty do budowy domu, drewniane okładziny na ścianach, parkiet, drewniane meble, elementy dekoracyjne (ramy obrazów, rzeźby) i meble z wikliny. Kołatek domowy będzie mieszkał tak długo w drewnie, dopóki całkowicie go nie zniszczy. Tylko brak pożywienia zmusza go do przesiedlenia. Chrząszcz ten niszczy drewno lite, drewno klejone, a także materiały drewnopochodne. Wyschlik grzebykorożny To niewielkich rozmiarów brązowy chrząszcz, latający za dnia. Samce różnią się od samic, ponieważ posiadają specyficzne czułki w kształcie grzebyków. Najczęściej atakują drewno od maja do początku sierpnia. Samice składają jaja w wydrążonych chodnikach, po czym zostają w nich i giną. Larwy mają nitkowaty kształt i żerują, drążąc zawiłe tunele. Każdy chodnik wypełniony jest dobrze ubitą mączką drzewną z odchodami larw. Samiec wyschlika grzebykorożnego (Ptilinus pecticornis), fot. Siga, CC BY-SA Wikimedia Commons. Wyschlik grzebykorożony jest szczególnie groźny, ponieważ atakuje wyłącznie drewno z drzew liściastych. Szkodnik atakuje przede wszystkim elementy wystroju wnętrz oraz stolarkę budowlaną. Dokonuje poważnych zniszczeń w stolarce okiennej i drzwiowej, drewnianych meblach, ramach obrazów, sprzętach gospodarstwa domowego, parkiecie i boazerii. Lubi zwłaszcza olchę, brzozę, dąb i buk, dlatego trzeba zwracać szczególną uwagę na jakość dębowych desek do parkietu czy na meble. Krokwiowiec piłkorożny To niewielki brązowy chrząszcz osiągający długość ciała do 5 mm. Jego larwy są tylko nieco większe (do 6 mm). Jedna generacja chrząszcza żyje około dwa lata. Do żerowania i zasiedlenia wybierają zawilgocone i lekko zagrzybiałe drewno gatunków liściastych i iglastych. Krokwiowiec piłkorożny uszkadza wilgotne drewno konstrukcyjne, a jego stanowiska można odnaleźć na stropach, w więźbach dachowych i wyżej położonych częściach budynku. Skórnik słoniniec To owad, który nie jest typowym szkodnikiem drewna i pojawia się w budynkach, gdzie nie dba się o czystość i higienę. Chrząszcz ten wykorzystuje drewno jako miejsce schronienia, zwłaszcza w okresie rozwojowym. Dorosłe osobniki sięgają od 6 do 11 mm długości, a ich larwy są nieco większe i owłosione. Skórniki żerują na padlinie i produktach pochodzenia zwierzęcego, dlatego pojawiają się w miejscach zaniedbanych, na poddaszach, gdzie leżą dekoracyjne skóry zwierzęce, ale też martwe ptaki czy gryzonie. Jeśli nie zaatakują drewna, to znajdą sobie schronienie w płytach styropianowych czy korkowych. Szkodniki drewna – jak ochronić przed nimi drewno w mieszkaniu? Ochrona drewna to nie tylko wszelkie działania eliminujące szkodniki, które już zaatakowały drewno, ale przede wszystkim zachowania mające charakter zapobiegawczy. Wszelkie czynności profilaktyczne trzeba mieć na uwadze już w momencie projektowania domu, a później na etapie jego budowy i użytkowania. Projektując budynek, warto uwzględnić, gdzie będą wykorzystywane drewniane elementy i zadbać o odpowiednie ich zabezpieczenie przeciwwilgociowe czy ognioochronne. Podczas prac wykonawczych trzeba pamiętać o doborze odpowiednich jakościowo materiałów z drewna oraz solidnym i rzetelnym wykonaniu odprowadzenia wody, izolacji przeciwwilgociowych oraz prawidłowej wentylacji pomieszczeń. Gdy dom będzie już gotowy, musimy pamiętać o częstym wietrzeniu pomieszczeń, konserwacji drewna, regularnym sprzątaniu, ograniczeniu wilgotności drewna i wybieraniu drewna bez kory (robactwo zalęga się często między korą a środkową częścią pnia). Substancje do impregnacji drewna Impregnując drewno, wzmacnia się jego naturalną trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne, a także doprowadza do usunięcia przyczyny jego degradacji. W warunkach domowych dokonuje się chemicznej ochrony i konserwacji drewna poprzez ręczne bądź mechaniczne pokrywanie go odpowiednimi preparatami. Impregnaty, które mają chronić surowiec i materiał przed zasiedleniem owadów czy też zlikwidować już istniejące szkodniki, muszą posiadać substancje czynne o działaniu biobójczym lub hydrofobizującym. Toksyczne środki biobójcze działają na różne układy w organizmie insekta, doprowadzając do jego śmierci. Z kolei preparaty hydrofobizujące ograniczają pochłanianie wilgoci z powietrza przez drewno, dzięki czemu nie pęcznieje ono i nie rozwijają się na nim grzyby czy owady. Impregnaty nie tylko powinny być skuteczne, ale także długotrwałe. Do ochrony drewna przed szkodnikami zazwyczaj stosuje się insektycydy o działaniu dezynsekcyjnym, repelenty, które odstraszają owady zapachem, a czasem także hormony syntetyczne zakłócające cykl rozwojowy owadów. Środki do impregnacji drewna dzieli się na te, które zabezpieczają materiał (na etykiecie powinny mieć oznaczenie A) oraz te, które zwalczają czynnik zewnętrzny, np. szkodniki drewna, grzyby (oznaczone literą B). Impregnaty, które stosuje się do ochrony drewna w mieszkaniu i w ogrodzie mają postać cieczy, którą należy nanieść na materiał. Można je nakładać zarówno na surowiec, który dopiero jest przygotowywany do dalszej obróbki (np. deski parkietowe) bądź na już gotowy drewniany element (np. altanę, mebel czy boazerię). Każdy preparat do impregnacji drewna powinien posiadać certyfikat zgodności wydawany przez Instytut Techniki Budowlanej. Deski konstrukcyjne zabezpieczone wycofanym już z produkcji środkiem o nazwie Xylamit, fot. Aung, PD, Wikimedia Commons. Jakie powinno się wybierać impregnaty? Preparaty do ochrony drewna przed działaniem szkodników powinny posiadać odpowiednie certyfikaty oraz szczegółową etykietę z opisem działania, składnikami aktywnymi w preparacie oraz sposobem nakładania środka. Środki takie muszą wykazywać skuteczne działanie w stosunku do czynnika destrukcyjnego, czyli w tym wypadku owadów pasożytujących. Jednocześnie nie mogą one szkodzić człowiekowi oraz innym organizmom stałocieplnym, czyli pupilom zamieszkującym domy. Impregnaty nie mogą uszkadzać, plamić czy naruszać struktury innych materiałów znajdujących się w pobliżu drewna. Środki zawarte w preparatach owadobójczych czy ogólnie biobójczych nie mogą odkładać się w organizmach ani wykazywać działania mutagennego i kancerogennego. Impregnaty nie powinny szkodzić organizmom wodnym, pszczołom i ptakom. Szczególną uwagę należy zwrócić na atesty, jakie powinny spełniać impregnaty. Jeszcze w latach 80. XX wieku jako środek impregnujący zapobiegający rozwojowi grzybów i owadów na drewnie konstrukcyjnym, a także dekoracyjnym (boazerie, parkiet) powszechnie stosowano xylamit . Pod koniec lat 90. oparte na nim preparaty wycofano jednak z produkcji, ponieważ okazały się trujące i szkodliwe dla ludzi. Kupując drewniany mebel z lat 80. a nawet 90., zwróć uwagę, czy nie wydziela nieprzyjemnego, duszącego zapachu podobnego do gazu. Ta woń może sugerować dawną impregnację xylamitem. Artykuł powstał na podstawie publikacji: Ochrona drewna - surowca i materiału, Adam Krajewski i Piotr Witomski, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2005. Obraz tytułowy: MSphotos (Miroslav Sarkozy), CC0,

Tara Sutaria oszałamia monochromatycznie, ale patrzymy na jej smokey eyes Niedawno stylistka Maneka Harisinghani podzieliła się kilkoma zdjęciami Tary Sutarii, która wygląda oszałamiająco w białej bluzce i spodniach z wysokim stanem

^{Lasy Państwowe opublikowały zdjęcia ogromnego chrząszcza, którego spotkać można w niemal całej Polsce. Mowa o wonnicy piżmówce - mieniącym się owadzie o imponujących rozmiarach, długich czułkach i specyficznym zapachu. Choć niektórych może przerażać swoją wielkością i mocnym pancerzem, leśnicy uspokajają. Owad ten nie jest groźny. - Skoro piszę ten tekst, przeżyłem spotkanie z tym stworem - czytamy w poście. Zdjęcia ogromnego owada pojawiły się na fanpage'u Nadleśnictwa Tuszyma. Przedstawiają winnicę piżmówkę, chrząszcza należącego do rodziny kózkowatych - z długimi czułkami. Owad robi wrażenie niemałymi rozmiarami. Osiąga długość nawet do 4 cm. Uwagę zwraca również ubarwieniem iście dyskotekowym. - Rozwija się w drewnie wierzby. Dorosłe osobniki spijają sok wyciekający z gałęzi lub odżywiają się na kwiatach roślin z rodziny baldaszkowatych. Larwy i osobniki dorosłe wydzielają substancję o zapachu piżma - informują leśnicy. Wonnica składa jaja w wiekowych wierzbach i preferuje pobyt w wilgotnych siedliskach. Nie jest więc owadem typowo leśnym. Spotkać ją możemy w okolicach śródpolnych rowów, bagienek czy nad brzegami zapomnianych leśnych oczek wodnych. Choć niektórych może przerażać swoimi rozmiarami i mocnym pancerzem, nadleśnictwo uspokaja. Wonnica piżmówka nie jest groźna dla człowieka! - Skoro piszę ten tekst - przeżyłem spotkanie z tym stworem. Tylko niektóre owady żądlą, gryzą, tudzież wysysają krew. Żaden nie połyka w całości. Nie rzucajmy się na nie od razu z packą, kapciem czy gazetą. Po chwili bliższego kontaktu (choćby tylko wzrokowego), mogą stać się dla nas małą (a paradoksalnie wielką...) lekcją przyrody - czytamy w opublikowanym poście. Raport z anteny Jesteś świadkiem ciekawego zdarzenia w waszej okolicy? A może chcesz poinformować o trudnej sytuacji w Twoim mieście? Czekamy na zdjęcia, filmy i gorące newsy! Piszcie do nas na: online@ Te osoby komary gryzą częściej! Nie bez przyczyny. Sprawdź 7 powodów! [GALERIA]}

Przetestuj swoją wiedzę online, odpowiadając na proste pytanie „odpowiedzi do krzyzowki”. Jeżeli nie znasz prawidłowej odpowiedzi na to pytanie, lub pytanie jest dla Ciebie za trudne, możesz wybrać inne pytanie z poniższej listy. Jako odpowiedź trzeba podać hasło (dokładnie jeden wyraz). Dzięki Twojej odpowiedzi na poniższe

Wielki czarny chrząszcz z długimi antenami siedzącymi w trawie na polu, owad dzikiej przyrody. – Stockowy materiał wideoWielki czarny chrząszcz z długimi antenami siedzącymi w trawie na polu, owad dzikiej przyrody. - Zbiór materiałów filmowych royalty-free (Biologia - Nauka)OpisBig black beetle with long antennas sitting in grass on field, wildlife of insect. Wild nature with creature and bug in green kluczoweBiologia - Nauka Wideo,Brązowy Wideo,Chrząszcz Wideo,Czarny kolor Wideo,Czołgać się Wideo,Czułek Wideo,Dzikie zwierzęta Wideo,Długi Wideo,Film - Obraz filmowy Wideo,Gospodarstwo Wideo,Horyzontalny Wideo,Jedna osoba Wideo,Krajobraz wiejski Wideo,Ludzie Wideo,Natura Wideo,Ogród warzywny Wideo,Ogródek przydomowy Wideo,Otwarta przestrzeń - Ustawienia Wideo,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat beztantiemowych materiałów wideo lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami wideo.

W naszym leksykonie krzyżówkowym dla wyrażenia mały chrząszcz znajdują się łącznie 4 definicje do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 2 różne grupy znaczeniowe. Jeżeli znasz inne znaczenia pasujące do hasła „ mały chrząszcz ” lub potrafisz określić ich inny kontekst znaczeniowy, możesz dodać je za pomocą

Chociaż dzisiejsze niepokojąco okrągławe stworzenie wygląda jak jakaś abominacja wygenerowana przez AI, to absolutnie nią nie jest, gwarantuję. Ten przystojny, długonogi chrząszcz pochodzi prosto z Azji Południowowschodniej, gdzie wykorzystuje te właśnie nogi do robienia z siebie olimpijczyka. W słusznym celu oczywiście – zjedzenia jakiegoś posiłku. Ten absolutnie krwiożerczy, sześcionogi gość co prawda ma wielkie oczy, ale niekoniecznie z nich korzysta. Znaczy korzysta, ale tylko część czasu. Kiedy taki Therates pędzi przez leśną ściółkę, to jest na tyle szybki, że jego przetwarzanie wzrokowe nie nadąża. Posługuje się wówczas długimi czułkami, aby wyczuć drogę przed sobą. Potem robi nagły STOP i się rozgląda. To taki odpowiednik „Mówię szybciej niż myślę”. Identyfikuję się z tym problemem! Autor: budak, Flickrf Nawigacja wpisu

Vanq4m. 59 270 104 418 115 195 274 260 242

chrząszcz z długimi czułkami